rozmyslam

Nie chcę wiedzieć, że jutro Cię zabraknie.

Póki jeszcze Twoje serce nie przestało dla mnie bić w Twoich oczach mam następny świt i więcej nie potrzeba mi.

Nawet jeżeli wszystko kłamstwem jest, proszę Cię, okłamuj mnie.

Niedopowiedziane i urwane w pół słowa naszych pocałunków – to wszystko, co mamy dziś.

Niewiele - prawie nic.

Dziękuję Ci za to, że Cię mam. Za te wszystkie chwile szczęścia, które razem z Tobą los mi dał.

Czasem Ty, czasem ja. Chcemy to, co między nami słowom dać, brać do rąk, żeby się przekonać.
Potem przytuleni zaklinamy czas, by nas nigdy nie odmienił. Zostawił to, co nam dał.

Niewiele – cały świat.

Co noc, kiedy już obok mnie zasypiasz, co noc mocno w Ciebie wtulam się...
i nie potrafię ukryć łez.

Tyle pustych dni nim uwolniłam się z tamtych chwil. Każdy dzień oddala gniew, bo jego ramię siłą jest.
Ocaliła mnie czułość wyśniona i spełniona...

Twoja czułość...

Wszystko co mam, co dał mi świat, noszę w sobie, by kiedyś Ci dać. Choć mówią, że nie mamy szans... ciągle wierzę, że jeszcze jest czas. I chcę razem z Tobą zakończyć ten dzień. Ten jeden dzień.

Oddam Ci więcej niż bedziesz chciał. Jeszcze razem bedziemy sie śmiać z tego co było, z grzechów i kłamstw...

Nie pozwolę Ci wiecej się bać. Tylko proszę... nie zostawiaj mnie tak.

Bo wszystko co mam, co dał mi świat, noszę w sobie, by kiedyś Ci dać.

Są dwa światy i jedno słońce, które u nas słabiej co grzeje,
Ty masz pewnie duże pieniądze, ja nadzieję, ja nadzieję...

Są dwa światy i nas jest dwoje.

Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.

JPII 

Dzień wczorajszy jest historią, jutrzejszy - tajemnicą, dzisiejszy jest darem.

Więc jak mam spać, kiedy wiem, że nie zaśniesz? Dla nas wszystko już jasne...